2- تا آنجا که مقدور باشد، از روی متن سخنرانی کند.

3- کانون انرژی خود را در مدیریت، در بخش های فکری، تولیدی و فن آوری کشور متمرکز کند.

4- به طور دائمی، همه را متوجه "آینده" و "تحقق افق ها" نماید.

5- عصبانیت او با محاسبه قبلی باشد.

6- ظرفیت صبر و خویشتن داری تا سه سال برای پاسخ به مخالفان خود را داشته باشد.

7- جلسات را در راس ثانیه آغاز کند.

8- ارتباط خود را با تمامی اقشار جامعه به صورت مستمر و سازمان یافته حفظ کند.

9- از کوچک ترین تا استراتژیک ترین اقدامات در روابط خارجی را صرفا برای افزایش قدرت کشور بداند.

10- وقتی اشتباه کرد، عذرخواهی کند.

11- همه را متوجه "کشور"، "مصالح کشور" و "قدرت کشور" کند.

12- قبل از رسیدن به قدرت، حداقل به چهل کشور سفر کرده باشد.

13- یک روز درمیان، دو ساعت ورزش کند.

14- با دست خط خود، یادداشت های تقدیرآمیز برای افرادی که برای کشور زحمت می کشند ارسال، کند.

15- به طور واقعی و با رفتارهای تقویت کننده، به "اصل مقدس رقابت" معتقد باشد.

16- به یک زبان روز خارجی مسلط باشد.

17- پدر و مادر اصیلی داشته باشد.

18- برنامه ریزی و مدیریت او، با واقعیت ها و مقدورات سنخیت داشته باشد.

19- حداقل دو کار مهم عمرانی و دو چرخش بزرگ فکری که به نفع زندگی مردم باشد، از خود به جا گذارد.

20- در بحبوحه جدی ترین مذاکرات، نخی که از دگمه پیراهن طرف مقابل آویزان است را گوشزد کند: به جزئیات توجه کند.

21- زیرمجموعه او از هوش ذهنی، هوش عاطفی و هوش اجتماعی برخوردار باشد.

22- در هر شرایطی و با هر کسی، مودب باشد.

23- از اسلحه "سکوت" نهایت بهره برداری را کند.

24- در سخنرانی و اقناع مخاطبان، تا می تواند از آمار و ارقام استفاده کند.

25- توجه به زیبایی ها اعم از طبیعت، رنگ های شاد، لبخند، محبت، جزئی از زندگی روزانه او باشد.

26- اخلاق و مدنیت او قبل از مواضع سیاسی اش نمود داشته باشد.

27- قبل از آنکه به قدرت برسد، در حد معمول، خوب زندگی کرده باشد.

28- حداقل 200 بیوگرافی خوانده باشد.

29- از یک نظام فکری منسجمی برخوردار باشد ولی با داده های جدید، آمادگی تعدیل و اصلاح فکر خود را پیدا کند.

30- مسئولیت قدرت را بپذیرد و پاسخگویی به مردم را، جدی، حقوقی و مقدس بشمارد.